Żywopłoty nie tylko iglaste
Żywotnik zachodni zyskał szczególną popularność w Polsce. Posadzony gęsto i przycinany może stworzyć jednolitą ścianę zieloną i stanowić tło dla innych roślin.
Należy wspomnieć, że wygląd żywopłotu z tzw. tuj jest przez cały rok taki sam. Warto pamiętać, że w ofertach szkółek jest bogaty wybór krzewów liściastych, które przez swoją zmienność w zależności od pór roku wprowadzają dynamikę i urozmaicają ogród. W ten prosty sposób można zyskać na barwach, które rozweselą naszą codzienną przestrzeń.
Dla miłośników roślin iglastych inną alternatywą mogą stanowić posadzone świerki kłujące o niebieskim wybarwieniu. Doskonale sprawdzi się kolumnowa odmiana ‘Iseli Fastigiate’. W zbliżonej tonacji występuje także jałowiec skalny ‘Skyrocket’ i ‘Blue Arrow’. Gatunkiem, który bardzo dobrze znosi cięcie i dalsze formowanie dając efekt gęstego, ciemnozielonego żywopłotu jest cis pośredni. Najczęściej stosowane odmiany to ‘Hicksii’ oraz ‘Hilli’. Kolejną rośliną nadającą się na tego typu założenia jest modrzew europejski. Jego jasne i miękkie igliwie dodaje miękkości żywopłotu. Jako rzadkie drzewo iglaste przebarwia się jesienią, stwarzając bardzo malowniczy efekt. Zimą zrzuca igły, by na nowo wiosną wypuścić je w soczyście zielonym kolorze. Bez wątpienia modrzew europejski wprowadza dynamikę w ogrodzie.
Bukszpan wieczniezielony w historii ogrodów wpisał się jako gatunek podstawowy na żywopłoty i obwódki rabat. Najlepiej rośnie w miejscach zacienionych, jest zimozielony oraz stanowi gatunek bardzo dobry do formowania. Laurowiśnia wschodnia chętnie wykorzystuje się w założeniach ogrodowych w Niemczech. Ceniona jest za zimozielone i błyszczące liście oraz kremowe, pachnące kwiatostany. Sadzona w zachodniej części Polski nie wymaga okrywania zimą.
W innych rejonach może przemarzać. Wymaga zacisznych i osłoniętych stanowisk.
W ogrodach renesansowych i barokowych podstawowymi gatunkami na wysokie żywopłoty i szpalery był grab pospolity i buk pospolity. Oba gatunki przebarwiają się jesienią, a liście pozostają, aż do wiosny. Dodatkowym atutem w przypadku buka pospolitego jest jego gładka i szara kora.
Godnym uwagi krzewem jest berberys thunbrga. Występuje w wielu odmianach i każdy jest w stanie znaleźć coś dla siebie. Do niskich odmian stosowanych w kompozycjach lub na niskie obwódki rabat należą: ‘Admiration’, ‘Bagatelle’, ‘Golden Rocket’, ‘Kobolt’, ‘Tiny Gold’. Berberysy o kolumnowy pokroju: ‘Helmond Pillar’, ‘Red Pillar’, ‘Erecta’, ‘Powwow’ ‘Golden Rocket’.
Kolorystyka jest również bogata, od żółtozielonych po purpurowe i fioletowe. Mimo wielu atutów dekoracyjnych jakie są nam w stanie zaoferować berberysy, należy pamiętać, że są to krzewy cierniste. Dlatego nie należy sadzić ich w pobliżu placów zabaw oraz miejsc bardzo uczęszczanych.
Atrakcyjnym krzewem o dekoracyjnych liściach jest pęchrznica kalinolistna ‘Luteus’ – o soczyście zielonych, jasnych liściach oraz kontrastowa do niej odmiana ‘Diabolo’ o purpurowych wybarwieniu. Dwie odmiany, najczęściej stosowane w miastach oraz w miejsca zacienione. Na żywopłot chętnie stosowane są obie odmiany, tworząc kontrastowe zestawienie.
Irga błyszcząca może wydawać się zwykłym krzewem o zielonych liściach, jednak swoje prawdziwe piękno ukazuje jesienią. Tworząc wielometrowe żywopłoty warto zastosować właśnie ten gatunek, który wprowadzi w ogrodzie wiele barw.
Jednym z pierwszych oznak wiosny jest popularna forsycja. Świetnie sobie radzi w formie żywopłotu. Efektownie wygląda, gdy kwitnie na żółto przed pojawieniem się liści. Dla urozmaicenia przestrzeni można posadzić forsycję na zmianę z innym gatunkiem o innych walorach dekoracyjnych. Kolejnym symbolem wiosny jest tawuła wczesna. Najlepszy efekt osiąga w formie luźnego żywopłotu, nie strzyżonego systematycznie. Wiosną obsypana jest licznymi małymi kwiatkami. Na niskie żywopłoty można wykorzystać tawułę japońską o żółtozielonym zabarwieniu liści występujących w odmianach: ‘Firelight’, ‘Golden Carpet’, ‘Golden Princess’, ‘Goldflame’. Odmiany o zielonych liściach i różowych i białych kwiatostanach: ‘Frobelii’, ‘Genpei’, ‘Crispa’, ‘Japanese Dwarf’, ‘Little Princess’. Warta uwagi jest także tawuła van Houtte’a ‘Pink Ice’ odmiana o pstrokatych liściach.
Do dekoracyjnych krzewów należy dereń biały. Najciekawsze jego odmiany to: ‘Sibirica variegata’o szarozielonych liściach z biała obwódką, ‘Spaghetii’ pstrokate liście w kolorze żółtym i zielonym, ‘Sibirica’ intensywnie przebarwiające się pędy zimą na kolor czerwony, bardzo ładnie wyglądają na tle śniegu. Dereń rozłogowy ‘Flaviramea’ charakteryzują pędy przebarwiające się na kolor żółty. Derenie jak najbardziej odnajdują zastosowanie w mieście oraz znoszą częściowe zacienienie.
Podstawowym gatunkiem na żywopłoty o jednolitej barwie jest ligustr pospolity. Tworzy on zielony żywopłot, kwitnie na biało, a owoce występują w kolorze czarnym. Kolejnym krzewem o ładnych, sercowatych liściach jest lilak pospolity, zwany pod nazwą „bez”. Doskonale nadaje się na zwykłe zielone żywopłoty. W formie strzyżonej, rzadko kwitnie. Nieco niższym gatunkiem jest lilak Meyera ‘Palibin’. Chętnie wykorzystywany, ze względu na dekoracyjne kwiatostany i piękny zapach.
Cieniolubnym krzewem jest śnieguliczka biała, która posiada charakterystyczne białe owoce – chętnie deptane przez dzieci w formie zabawy. Bardzo ładnie prezentuje się także śnieguliczka Doorenbosa w odmianie ‘Amethyst’ – jej owoce są różowe.
Zdecydowanie wyróżniającym się gatunkiem wiosną jest tamaryszek drobnokwiatowy. Krzew o kwiatach bladoróżowych pojawiających się w pierwszej kolejności. Liście łuskowate, miękkie, przyjemne w dotyku. W formie żywopłotu wprowadzą miękkie linie, podobnie jak w przypadku modrzewia europejskiego. Dekoracyjne, ciemnoróżowe kwiatostany posiada tamaryszek pięciopręcikowy ‘Pink Cascade’.