Rola i znaczenie zielenie w mieście - zmniejszenie hałasu

Nieustanny postęp i rozbudowa miast są związane z równoczesnym wzrostem poziomu hałasu, który jest traktowany jako uciążliwość oddziałująca negatywnie na samopoczucie człowieka.

Według Rozporządzenia Ministra Środowiska z dnia 14 czerwca 2007 roku dopuszczalny poziom hałasu dla pory dnia na terenach zabudowy mieszkaniowej wielorodzinnej i na terenach rekreacyjno – wypoczynkowych nie może przekraczać 55 dcB, natomiast w pobliżu dróg 65 dcB. Próg, który uważany jest za szkodliwy to 60 – 70 decybeli Długotrwały hałas przekraczający wartość 100 dcB może być powodem uszkodzenia słuchu.

Rozwiązaniem problemu hałasu miejskiego mogą być ekrany dźwiękochłonne w postaci zwartych pasów zieleni wysokiej, żywopłotów, pnączy lub wałów ziemi obsadzonych krzewami. Nawet niewielkie bariery roślinne powodują rozproszenie energii akustycznej i łagodzenie dokuczliwego hałasu. W celu skutecznego obniżenia dźwięku powinno zastosować się barierę w postaci pasów zieleni składających się z drzew, uzupełnionych krzewami wysokimi i niskimi. Szczególnie drzewa są w stanie osłabić jego natężenie. Gatunkami, które można określić najbardziej dźwiękochłonnymi są lipa, klon i topola. Gdy zwarty pas zieleni z udziałem wymienionych drzew ma szerokość 15m, a jego wysokość sięga 5m, zmniejsza to hałas o 10 decybeli. Ściana ulistnionych drzew szerokości 10 – 15 m jest w stanie pochłonąć 10 – 20% dcB. Tłumienie hałasu jest oczywiście mniejsze w przypadku roślinności w stanie bezlistnym. W takiej sytuacji zmniejsza się ono o 40 – 60%. Sama estetyka miejsca zieleni powoduje, że hałas jest podświadomie niwelowany, w efekcie czego ludzie nie zwracają na niego uwagi